---

– विकाश पराजुली

---

दिउस भरको थकान, कोठामा पुग्दा लाईन रहेनछ, किचनमा छिरे विहानका भाडा माझ्न पनि बाँकी नै ।
खान मन हुँदा हुदै पनि जागर चलेन सम्झे “दिउसोको भेज चाउमिन, आजको रात यसै सुतौ” ।
भित्तामा छटक–छटक गरेको घडिले रातको ९ बज्यो भन्दै टिङ….टिङ घण्टी हान्यो । सुत्ने तरथरमा थिए । त्यहि बेला फोनको घण्टी पनि बज्यौ, टिरिङङ्…… ।
फोन उठाउने आट समेत आएको थिएन, हेर, “mom house” लेखेको रहेछ उठाए । उठाउन साथ आवाज आयो “खाना खायौ ?” “अ खाए” जवाफ फर्काए । सोचे आमाको मन हो, छोराले खायो खाएन भन्ने चिन्ता छ ।
“विहानै जान्छस, साँझ पनि ढिला कोठामा आउछस् खाना खाएर सुत्ने तर, नखाई सुत्नु हुदैन” हरेक पटकको फोनमा आमाले दिर्ने अर्ति त्यति बेला पनि दोहोरिन छाडेन ।
अझ कहिले काँही त “ग्राहो भयो भने विहे गर” पनि भन्नुहुन्छ । आमालाई लाग्दो हो,छोराले नखाई सुतेको छ भन्न कम्तिमा विहे गरे त राम्रो सँग खान पाउथ्यो भन्ने ।
विहानको घाम सिरानीमा आईहाल्छ, लाग्छ, “तेरो अब हिड्ने बेला भयो जाँ आफ्नो बसिवियालो गर्न ।”
आज्ञाकारी बालक जस्तै उसको भनाई मान्दिन भन्दा भन्दै पनि मान्नुपर्छ । हातमुख धोयौ, बुस्र ग¥यो हिड्यो चिया पनि नखाई । ढिला भयो भने हाकिमको फोन, छिटो जाउ पेटमा चारो नपरेको हिजोको भेज चाउमिन सँगै हो ।
“एकदिन होईन दुई दिन होईन दैनिक यसै गरी कतिदिन चल्छ” साथी किष्ने यस्ता उपदेश कति दियो दियो तर टे¥या हैन ।
उ थप्दै जान्छ “यति गरेको खानलाई हो, खाना नखाई पनि काम गर्छन, विचार गर भोली फेरी विरामी भई विस्तारामै हुनुपर्ला ।”
उपदेश कृष्नेको मात्र  पाईन । धेरैले दिए, प्रकास, नविन गकुल, अर्जुन, अनिता, सुनिता सवैले ।
विहान, दिउसो या साँझ घरबाट आमाको फोन आएकै हुन्छ, विहान र साँझमा “खाना खायौ” भन्ने शव्द दिउसोमा भने “नास्ता खायौ” भन्ने हुन्छ ।
………
विहान ७ बजे हिड्यो बेलुका ८ बजे कोठामा पुग्यो, जागर चल्छ पका खा,  छैन यतिकै सुत ।
आजभोली त त्यी मनमाया भाउजुले पनि चिन्न थालिछन् कारण अहिले दिनको ३ पटक उनको पसलमा नगई भा छैन, चिया, समोसा, चाउमिन उनको पसलको दैनिकी नास्ता हो ।
“बावु आज त परौठा बनाउँछु” म पसलमा पुग्न साथ आजभोली मनमाया भाउजुको यो आवाज आउछ ।
किनकी उनलाई पनि थाहा भयो कि कोठामा चुलो बाल्ने जागर यी बावुको पनि छैन । चिया नास्ता, परौठा जे खायो “टिप्नुहोला है, पैसा आएपछि तिरौला” सधै यसै भन्यो हिड्यो ।
मनमाया भाउजु पनि कम्ता खटिएकी छैनन् उनलाई साथ दिने उनका श्रीमान पनि छन् अजय । हैसेमा हस्तै गर्दै साथ दिएका छन् अजयले ।
दुई छोरी, एक छोरा, छोरालाई बोडिङ स्कुल पढाएका छन् अस्ती भन्दै थिए अजयले “अब घडेरी किन्नु पर्ला ।”
काम गर्दा मनमाया र अजय कम्ता खटिएका छैनन । फरक यति हो उनको खटाई नगदीमा चलेको छ मेरो उदारोमा ।
“हामी त श्रमजिवी साँहुले पैसा दिन्छन् अनि तिरौला” मनमाया भाउजुलाई यसो भन्दा मुसुक्क हाछिन्न किनकी उनलाई श्रमजिवी भनेपछि के बुझछिन् कुन्नी, त्यो उनलै जानुन ।
………………
विहान साँझ आमाको मात्र होईन केही पिर गर्ने एउटी पनि छ ।
“खाना खाए अब सुत्न लाको” तर यो जवाफ उनी कहिल्यै पत्ताउदैनिन् किनकी उनलाई पनि आमालाई जस्तै लागेको छ, भन्छिन “खान नखाई कतिदिन सम्म यसै गर्ने हो ।”
आवेश, प्रेम र माया साथ सुनिने यो आवाज मेरा लागि नौलो होईन । “विरामी हुनलाई सधै खानमा कन्टियुनिटि नदिने, कति सम्झाउने हो” उनले यसो भन्नु लाग्छ उनको त्यो कतव्र्य नै हो ।
कहिले भन्छिन् “कति विजी हो, भेट गर्ने पनि फुर्सद छैन, पैसा पनि त राम्रो होला नि ?”
विहान ७ बजे हिडेको केटो बेलुका ८ बजे कोठामा पुग्छ, दिउस फोन गर्दा मिटिङ, कार्यक्रममा छु भन्छ उनले राम्रो कमाई हुन्छ भन्ने सोच्नु गलत हैन । कमाई कति छ भन्ने त पैसा दिने साँहु र मलाई मात्र थाहा छ ।
………..
घर नगएको पोहोरको दशै सँगै हो । दशैमा पनि जम्मा एक हप्ता घरमा बसाई भयो । शनिबार नहिड भन्दा भन्दै पनि आमाको भनाईलाई इन्कार गर्दै “जागिरमा जानु छ” भन्दै घरबाट हिडेको याद छ ।
आमाले फोनमा भन्नुहुन्छ “घरमा आउने कहिले हो” मैले सहज उत्तर दिन्छु आर्सिवाद थाप्न दशैमा आन्छु आमा ।”
छोराले यहि भन्छ भन्ने थाहा हुँदा हुँदै पनि आमाले सधै घरमा कहिले आउछस भन्नुहुन्छ । आमाले भने जस्तै कहिले जान्छु भन्ने मलाई पनि थाहा छैन ।
अफिस विदा बर्षमा त्यस्तै १५ दिन हुँदो हो । दशैमा १ हप्ता, तिहारमा ४ दिन, नवबर्ष १, होलीमा १ दिन र मजदुर दिवसमा १ दिन । अरु हप्ताले गाउ जाने सम्म समय हुदैन त्यसैले घर जान दशै कुर्नुपरेको छ ।
आमाले दशैमा त १० दिन बस्नुप¥यो भन्दा फुर्सद छैन भन्दै घरबाट हिडेको पनि याद छ । कत्तिन फुर्सद नभएको जस्तो । सोच्छु कहिले काँही, “घर जान्छु, खादिन यस्तो जागिर सागिर, अब गाउमै बस्छु, उतै केही मेसो समाउला” । तर मनले यसो भनेपनि म यो कुरा यथार्थमा जान सक्दिन ।
घर आईजा भन्दा आमालाई “हजुर आउनुस बुटवल” धेरै पटक भने, किनकी यहा अरु केही नभए घुमाउछु भन्ने त निहु छ । यदि यहि निहु नभए आमालाई लाग्थ्यो भर्खर २२ पुगेको छोरो आमालाई भेट्न होईन आमा छोरालाई भेटन् बुटवल जानु पर्ने भयो ।
………….
आज मेरा लागि खुसीको दिन हो किनकी आज साँहुले चार महिनाको तलव सातौ किस्तामा दिदैछ । हिजो पसलले राम्रो सँग करायो, घरबेटी पनि करायो भनेर आक्रोश पोखेपछि साँहुको ध्यान किस्तामा भएपनि तलव दिने मनसायमा छन् ।
खुसीको दिन भएपनि मनमा एक  प्रकारको चिन्ता रहेको छ । सदा जस्तै आज पनि आमाले विहानै फोन गर्नुहुनेछ, अनि भन्नुहुनेछ “खाना पाक्यो, खाना खायौ” म नहिच्किचाई जवाफ दिनेछु –“आज त साँहुले तलव दिदै छ, बाहिर खाने मन छ ।”

माघ २ गते साथीको जन्मदिनमा गएकी नवलपरासी जिल्ला कावासोती नगरपालिका ३ स्थिती थकाली चोककी ओसिम गुरुङको हत्या गरिएको भन्दै पिडित पक्षले प्रहरी अनुसन्धान फितलो हुँदा न्याय नपाएको गुनासो गरेका छन् ।
पोखरा नर्सिङ क्याम्पसमा स्टाफ नर्स तेस्रो बर्षमा अध्यायरत उनी हिउँदे विदा मनाउन घर आएकी थिईन । १९ बर्षिय ओसिमलाई सोही  स्थानका मनोज गुरुङले दिदि मानिकाको जन्मदिन परेका भन्दै बोलाएर घरमानै “हत्या” गरेको आरोप पिडित पक्षले लगाएका छन् ।
“हत्या” आरोपित मनोज अहिले पुर्रपक्षका लागि थुनामा छनु । प्रहरीले अहिले गरि रहेको अनुसन्धान फितलो भएको र अस्पतालबाट प्राप्त पोष्ट मार्टम रिपोर्ट पनि गलत भएको उनीहरुको आरोप छ ।
माघ २ गते साथीकोमा जन्मदिनको शुभकामना दिन गएकी ओसिमका बारेमा राती प्रहरीेले घरमा फोन गर्री  “तपाईको छोरी विरामी छ, कावासोती जानु प¥यो” भनेपछि आसिम परिबार र ४ जना छिमेकी इलाका प्रहरी कार्यालय नबलपुरमा आएका थिए । त्यहाँ पुग्दा वित्तिकै प्रहरीले “आत्महत्या गरी मरीछे, लास चितवन मेडिकल कलेज भरतपुरमा छ” भन्दै पिडितलाई भनेपछि पिडित परिबार छिमेकी अस्पतालमा पुगेको र अस्पतालमा पुगेर ओसिमको आत्महत्या नभई “हत्या” भएको हुन सक्ने अनुमान गरेका थिए ।
ओसिमका हजुरवुवा  रुद्र बहादुर गुरुङले अस्पतालमा पुग्दा घाँटीमा घाउचोट, खुटटमा चोत, देब्रे औलाको चोक्टा गएको, कञ्चत गालामा चोट लागेको, ढाडमा ददारिएको र हात समेत ददारिएकाले त्यो मनोज गुरुङ सहित परिबारले नै हत्या गरेको बताए ।
घटना पश्चात पिडितले कावासोतीका इन्चार्ज डिएसपी नवराज अधिकारी, इन्स्पेक्टर हरि बहादुर बरुवालले हत्या भएको र अनुसन्धान भएको बताएका थिए । तर पछि प्रहरीले पैसाको लालचमा अनुसन्धान पितलो गर्दै दोषि मनोजलाई उम्काउन खोजिएको उनले बताए ।
बुधबार पिडित गुरुङ परिबारले पत्रकार सम्मेलन गर्दै न्याय हराउने, न्याय महंगो पर्ने तथा न्याय किनबेच हुने अवस्था आएकाले पिडितले न्याय पाउनुपर्ने बताए ।
पिडित पक्षले जाहेरी दरखास्दा दिदा मनोज सहित घरका सम्पुणको नाम राख्न खोज्दा इस्पेक्टर हरि बहादुर बरुवालले नमानेको र मनोजलाई मात्र जाहेरी दिन बताएका थिए । हत्यामा संलग्नता भएको शंका लागेमा थप पछि जोहरी दिन मिल्ने भन्दै उनले पिडितहरुलाई जोहरी दिन अहिले नपर्ने बताएका थिए ।
जाहेरी दिएपछि पिडितहरुले “आत्महत्या“ गरिएको भनिएको स्थानमा आउँदा अझ प्रष्ट रुपमानै यो “हत्या” नै भएको देखिएको ओसिमका छिमेकी प्रेम बहादुर ढकालले बताए ।
उनले सो स्थानमा चुकुल कुच्चाइएको, तन्ना बनावटी रुपमा झुन्डाइएको, तन्नामा झुन्डिएको गाँठो परेको फुकाइएको कुनै आकृती नभएको, मनोज गुरुङ र ओसिम गुरुङ सुतेको भनिएको कोठामा सामानहरु लथालिंग छरपष्ट अवस्थामा भेटिएको उनले बताए । उनले छतमा पुरै संघर्ष भएर निर्मम तरिकाले पिटिएको, कुचाको आकृती विग्रेको, मकैका खाइलाहरु छरपष्ट भएको र ओसिमका चप्पल र कपडाहरु छरपष्ट अवस्थामा देखिएकाले पनि यो “हत्या” भएको भन्दै उनले न्याय पैसामा विक्न लागेको बताए ।
“छतबाट भ¥याङमा झर्दा रगतको टाटा पुछ्दा पुछ्दै बाँकी रहेको देखिएको थियो, पछि पिडक र पिडितका आफन्त बीच खसीको रगत र मान्छेको रगतमा विवाद भएपछि रगत परिक्षण गर्न लगियो” उनले भने–“त्यो परिक्षण गर्न दिइएको रगत के को हो भन्ने अहिले सम्म खुलाइएको छैन ।”
ओसिमको शव अहिले भरतपुर जिल्ला अस्पतामा भएको र मिसिलमा जवरदस्ती बुझिएको बनाइएको पिडित पक्षको भनाई छ ।
पिडित पक्षले अनुसन्धान फितलो गरेको भन्दै अनुसन्धानमा संलग्न प्रहरी कार्यालय चितवनका सुरेन्द्र धमाला, असई पूर्ण बहादुर बस्नेत, कावासोती प्रहरी कार्यालयका अनुसन्धान अधिकृत हरि बहादुर बरुवाल, सई बावुराम पुरी, पोष्ट मार्टम गर्ने डा. पवन शाहा, डा. केशवराज भुर्तेल, डा. खेमराज पौडेललाई समेत कानुनी कारबाही गर्न पिडितहरुले माग गरेका छन् ।
मृतकका हजुर बुवा रुद्र बहादुरले मनोज र नातीनी ओसिम बीचमा ५ बर्ष देखि अफयेर चलेको र त्यो कुरा परिबारमा कसैलाई पनि थाहा नभएको बताए ।
उनले मनोजले पहिले पनि यस्तै घटना घटाएर पैसामा न्याय किनेको भन्दै आफु कुनै पनि लालचमा नपर्ने र न्यायका लागि संघर्ष गर्ने बताए ।
प्रहरी प्रशासन र पिडकहरुको मिलेमोतोमा पिडित पक्षलाई “फलानाको नाम झिकिदेउ, फलानाको नाम राखीदेउ” भनी उल्टै फोनबाट दवाव दिएको कल रेकर्ड गरिएको सिडि समेत उपलब्ध हुँदा समेत अझै न्याय नपाएको उनको भनाई छ ।
मनोज नेपाली कांग्रेस निकट भएकाले घटना दवाउन कांग्रेलले चलखेल गरेको समेत स्रोतले बताएको छ ।

माघ २ गते साथीको जन्मदिनमा गएकी नवलपरासी जिल्ला कावासोती नगरपालिका ३ स्थिती थकाली चोककी ओसिम गुरुङको हत्या गरिएको भन्दै पिडित पक्षले प्रहरी अनुसन्धान फितलो हुँदा न्याय नपाएको गुनासो गरेका छन् ।
पोखरा नर्सिङ क्याम्पसमा स्टाफ नर्स तेस्रो बर्षमा अध्यायरत उनी हिउँदे विदा मनाउन घर आएकी थिईन । १९ बर्षिय ओसिमलाई सोही  स्थानका मनोज गुरुङले दिदि मानिकाको जन्मदिन परेका भन्दै बोलाएर घरमानै “हत्या” गरेको आरोप पिडित पक्षले लगाएका छन् ।
“हत्या” आरोपित मनोज अहिले पुर्रपक्षका लागि थुनामा छनु । प्रहरीले अहिले गरि रहेको अनुसन्धान फितलो भएको र अस्पतालबाट प्राप्त पोष्ट मार्टम रिपोर्ट पनि गलत भएको उनीहरुको आरोप छ ।
माघ २ गते साथीकोमा जन्मदिनको शुभकामना दिन गएकी ओसिमका बारेमा राती प्रहरीेले घरमा फोन गर्री  “तपाईको छोरी विरामी छ, कावासोती जानु प¥यो” भनेपछि आसिम परिबार र ४ जना छिमेकी इलाका प्रहरी कार्यालय नबलपुरमा आएका थिए । त्यहाँ पुग्दा वित्तिकै प्रहरीले “आत्महत्या गरी मरीछे, लास चितवन मेडिकल कलेज भरतपुरमा छ” भन्दै पिडितलाई भनेपछि पिडित परिबार छिमेकी अस्पतालमा पुगेको र अस्पतालमा पुगेर ओसिमको आत्महत्या नभई “हत्या” भएको हुन सक्ने अनुमान गरेका थिए ।
ओसिमका हजुरवुवा  रुद्र बहादुर गुरुङले अस्पतालमा पुग्दा घाँटीमा घाउचोट, खुटटमा चोत, देब्रे औलाको चोक्टा गएको, कञ्चत गालामा चोट लागेको, ढाडमा ददारिएको र हात समेत ददारिएकाले त्यो मनोज गुरुङ सहित परिबारले नै हत्या गरेको बताए ।
घटना पश्चात पिडितले कावासोतीका इन्चार्ज डिएसपी नवराज अधिकारी, इन्स्पेक्टर हरि बहादुर बरुवालले हत्या भएको र अनुसन्धान भएको बताएका थिए । तर पछि प्रहरीले पैसाको लालचमा अनुसन्धान पितलो गर्दै दोषि मनोजलाई उम्काउन खोजिएको उनले बताए ।
बुधबार पिडित गुरुङ परिबारले पत्रकार सम्मेलन गर्दै न्याय हराउने, न्याय महंगो पर्ने तथा न्याय किनबेच हुने अवस्था आएकाले पिडितले न्याय पाउनुपर्ने बताए ।
पिडित पक्षले जाहेरी दरखास्दा दिदा मनोज सहित घरका सम्पुणको नाम राख्न खोज्दा इस्पेक्टर हरि बहादुर बरुवालले नमानेको र मनोजलाई मात्र जाहेरी दिन बताएका थिए । हत्यामा संलग्नता भएको शंका लागेमा थप पछि जोहरी दिन मिल्ने भन्दै उनले पिडितहरुलाई जोहरी दिन अहिले नपर्ने बताएका थिए ।
जाहेरी दिएपछि पिडितहरुले “आत्महत्या“ गरिएको भनिएको स्थानमा आउँदा अझ प्रष्ट रुपमानै यो “हत्या” नै भएको देखिएको ओसिमका छिमेकी प्रेम बहादुर ढकालले बताए ।
उनले सो स्थानमा चुकुल कुच्चाइएको, तन्ना बनावटी रुपमा झुन्डाइएको, तन्नामा झुन्डिएको गाँठो परेको फुकाइएको कुनै आकृती नभएको, मनोज गुरुङ र ओसिम गुरुङ सुतेको भनिएको कोठामा सामानहरु लथालिंग छरपष्ट अवस्थामा भेटिएको उनले बताए । उनले छतमा पुरै संघर्ष भएर निर्मम तरिकाले पिटिएको, कुचाको आकृती विग्रेको, मकैका खाइलाहरु छरपष्ट भएको र ओसिमका चप्पल र कपडाहरु छरपष्ट अवस्थामा देखिएकाले पनि यो “हत्या” भएको भन्दै उनले न्याय पैसामा विक्न लागेको बताए ।
“छतबाट भ¥याङमा झर्दा रगतको टाटा पुछ्दा पुछ्दै बाँकी रहेको देखिएको थियो, पछि पिडक र पिडितका आफन्त बीच खसीको रगत र मान्छेको रगतमा विवाद भएपछि रगत परिक्षण गर्न लगियो” उनले भने–“त्यो परिक्षण गर्न दिइएको रगत के को हो भन्ने अहिले सम्म खुलाइएको छैन ।”
ओसिमको शव अहिले भरतपुर जिल्ला अस्पतामा भएको र मिसिलमा जवरदस्ती बुझिएको बनाइएको पिडित पक्षको भनाई छ ।
पिडित पक्षले अनुसन्धान फितलो गरेको भन्दै अनुसन्धानमा संलग्न प्रहरी कार्यालय चितवनका सुरेन्द्र धमाला, असई पूर्ण बहादुर बस्नेत, कावासोती प्रहरी कार्यालयका अनुसन्धान अधिकृत हरि बहादुर बरुवाल, सई बावुराम पुरी, पोष्ट मार्टम गर्ने डा. पवन शाहा, डा. केशवराज भुर्तेल, डा. खेमराज पौडेललाई समेत कानुनी कारबाही गर्न पिडितहरुले माग गरेका छन् ।
मृतकका हजुर बुवा रुद्र बहादुरले मनोज र नातीनी ओसिम बीचमा ५ बर्ष देखि अफयेर चलेको र त्यो कुरा परिबारमा कसैलाई पनि थाहा नभएको बताए ।
उनले मनोजले पहिले पनि यस्तै घटना घटाएर पैसामा न्याय किनेको भन्दै आफु कुनै पनि लालचमा नपर्ने र न्यायका लागि संघर्ष गर्ने बताए ।
प्रहरी प्रशासन र पिडकहरुको मिलेमोतोमा पिडित पक्षलाई “फलानाको नाम झिकिदेउ, फलानाको नाम राखीदेउ” भनी उल्टै फोनबाट दवाव दिएको कल रेकर्ड गरिएको सिडि समेत उपलब्ध हुँदा समेत अझै न्याय नपाएको उनको भनाई छ ।
मनोज नेपाली कांग्रेस निकट भएकाले घटना दवाउन कांग्रेलले चलखेल गरेको समेत स्रोतले बताएको छ ।

बर्षा याममा अझ बढि जोखिम
बुटवल, असार २ ।
पाल्पाको दोभान गाविस स्थित सिद्धबाबा नजिकै बुधबार दिउसो गएको सुख्खा पहिरोमा परी दुई जनाको मृत्यु भएको छ ।
सुख्खा पहिरो सँगै माथी बाट खसेको ठुलो ढुंगाले जीप नै किच्दा २ जनाको ज्यान गएको हो । पहिरोले बुधबार दिउसो करिव पौने ४ बजे जीप किचेको थियो ।
जीप किचिदा पाल्पामा रहेको प्रवास मेडिकल कलेजका प्रोफेसर डा. यशोदा कोचर र उनका श्रीमान् डा. एसटीडी कोचरको मृत्यु भएको ईलाका प्रहरी कार्यालयका डिएसपी दिलिप घिमिरले जानकारी दिए । यशोदा स्त्रीरोग विशेषज्ञ र एसटीडी आँखारोग विशेषज्ञ हुन् । दुवै भारतीय नागरिक हुन् ।
दुर्घटनामा रौतहटका छाला रोग विशेषज्ञ डा. जर्नेल मिकरानी  र सिन्धुलीका प्रेरित देवकोटा घाइते भएका हुन् ।
पाल्पादेखि बुटवबल आउँदै गरेको लु १ च २७० नं को जीव किच्दा उनीहरुको ज्यान गएको हो ।  जीपमा ४ जना सवार भएका थिए । चार जना मध्ये दुई जना घाईते भएका छन् ।
चुस्त भएन उद्धार
पहिरोले जीप किच्दा समेत प्रहरी, तथा स्थानियहरु रमिते बने । दिउसो पौन ४ बजेको समयमा पहिरो गएपनि सिमित संख्यामा पुगेको प्रहरीले केही बेर रेमिते बनिरह्यो । १ घण्टा पछि पुगेको सानो डोजरले ढुंगा हटाउने प्रयास गरेपनि सकेन ।
जिप भित्र दुई जनाको शव देखिएपनि उनीहरुलाई बाहिर ल्याउन प्रहरीले त्यस बखत सकेन । घटनाको २ घण्टा पछि क्रेन सहितको नेपाल आर्मीको टोली पुगेको थियो । क्रेन, नेपाल आर्मी र ठुलो डोजर पछि घटना भएको ४ घण्टापछि शव बाहिर ल्याइएको थियो ।
अझै जोखिम छ बर्षायाममा
बैशाख १२ गते गएको विनाशकारी महाभुकम्पले सिद्धबाबालाई पनि खल्वलाएको छ । बर्षायाममा पानी परेपछि सिद्धबाबा क्षेत्र सँगै सिद्धार्थ राजमार्गले कतिको ज्यान लिने हो भन्न सकिने अवस्था छैन । सधै तल्लो सिद्धबाबाले दुःख दिने गरेकोमा अब माथीबाट खस्ने ढुंगाको डर बढि रहेको छ ।

तस्वीरहरुः विकाश पराजुली/ बुटवल

तत्कालिन समयमा बुटवल फाईनान्सबाट आफन्त, फाईनान्सको कर्मचारी समेत गरी झण्डै १२ जना व्यत्तिको नाउँमा पटक- पटक गरी ३० करोड रुपैयाँभन्दा बढि कर्जा निकालेर संस्थालाई हानी, नोक्सानी पुराएको अभियोगमा राष्ट्र बैक समेतको पत्रको आधारमा सीआईबीले ध्वजुलाई वि.स. २०७१ मसिर २२ गते ललितपुरबाट पक्राउ गरेको थियो । पक्राउ परे लगत्तै अदालतको आदेशअनुसार जेलचलान भएका ध्वजु उपर ११ वटा मुद्धा रहेकोमा पुनरावेदन अदालतको बाणिज्य ईजालासले आठवटा मुद्धामा ३५ लाख रुपैयाँ धरौटी माग गरेको थियो । कुल धरौटी मध्ये सरास्वती थापा सम्बन्धी मुद्धामा चार लाख, रोशन चिउरा सम्बन्धी मुद्धामा तीन लाख, गुण केशरी सम्बन्धी मुद्धामा तीन लाख, फुलबारी सम्बन्धी मुद्धामा तीन लाख, कुल प्रसाद पोखरेल सम्बन्धी मुद्धामा चार लाख, दिपा गिरी सम्बन्धी मुद्धामा पाँच लाख, मनोज कुमार सम्बन्धी मुद्धामा पाँच लाख सहित कुल ३५ लाख रुपैया धरौटि तोकिएको थियो ।